Ταξίδια....

Λοιπόοοοοον... Για να δούμε σε πόσα το λιγότερο άρθρα μπορώ να χωρέσω ένα μήνα ταξιδιών στο εξωτερικό. Να πω ότι έκανα δύο ταξίδια συνολικά ξεκινώντας από τις 25 Μαρτίου. Το πρώτο διήρκησε 12 μέρες μέχρι τις 5 Απριλίου και πρόκειται για ένα ταξίδι επιβίωσης. Ήμασταν πέντε άτομα, όλοι από Erasmus στο Aveiro, δύο Πολωνέζες, ένας Τσέχος, μία από Σλοβενία και εγώ. Το μόνο που είχαμε κλείσει ήταν τα τρία αεροπλάνα προς Μαδρίτη, Μαγιόρκα και μετά πίσω στα παράλια της Ισπανίας, στο Αλικάντε. Όχι διαμονή και όχι εισητήρια επιστροφής. Τρώγαμε από σούπερ μάρκετ κάθε μέρα, σιχάθηκα το σαλάμι αέρος και τα γιαούρτια τα οποία τα τρώγαμε μετά από 5 μέρες που ήταν εκτός ψυγείου. Φυσικά δεν μπορούσα να τρώω μόνο αυτά όλη μέρα και πάντα έπαιρνα και κανένα επιπλέον σάντουιτς στο δρόμο.

Το αρχικό σχέδιο ήταν να νοικιάσουμε αμάξια τόσο στο νησί όσο και στην ήπειρο για να γυρίσουμε όσα περισσότερα μέρη μπορούμε. Έτσι και έγινε. Επισκεφτήκαμε σχεδόν όλες τις αξιοπρεπείς πόλεις στη Μαγιόρκα και μετά στην ηπειρωτική χώρα με σειρά: Αλικάντε, Μαδρίτη, Κόρντομπα, Μάλαγα, Γιβραλτάρ, Ταρίφα, Κάντιζ, Σεβίλλη και τέλος κάναμε μία στάση στην Πορτογαλία στο Φάρο και από εκεί πίσω στο Πόρτο και μετά Αβέιρο. Συνολικά διανύσαμε 2000 χιλιόμετρα σε έξι μέρες τις οποίες είχαμε το αμάξι. Μία μέρα μείναμε στο αυτοκίνητο όλοι οι πέντε... μη ρωτήσετε πώς χωρέσαμε ή πώς κοιμηθήκαμε. Τις υπόλοιπες μέρες κοιμόμασταν σε γνωστούς από το ίντερνετ και συγκεκριμένα από ένα πρόγραμμα που λέγεται Couch-surfing, όπου πρόκειται για μια κοινωνία ανθρώπων που προσφέρουν δωρεάν κρεβάτι ή και πάτωμα σε άλλους μέσα από αυτό το site χωρίς κανένα κόστος. Τελικά τα καταφέραμε. Τα μέρη που επισκεφτήκαμε ήταν φοβερά, είδαμε καθεδρικούς, παλάτια και πάρκα σχεδόν σε όλα τα μέρη, μαγευτικές παραλίες στη Μαγιόρκα και στις Μάλαγα και Ταρίφα και κάναμε μπάνιο στις δύο τελευταίες. Το νερό ήταν παγωμένο αλλά δε γινόταν να το χάσω, ήταν μοναδική ευκαιρία. Επισκεφτήκαμε το Γιβραλτάρ όπου είδαμε την Αφρική να αχνοφαίνεται στο βάθος. Ζήσαμε επίσης τη νυχτερινή ζωή στη Σεβίλλη, τη Μαγιόρκα και τη Μάλαγα. Προσπάθησα να χορέψω Σάλσα χωρίς πολύ καλό αποτέλεσμα και βρήκαμε ένα μαγαζί με σφηνάκια προς 1€ το ένα τα οποία είχαν ΠΟΛΥ καλό αποτέλεσμα. Η παρέα ήταν πολύ καλή και συνεννοήσημη. Πριν την εκδρομή δε γνωριζόμασταν πολύ καλά και τώρα είμαστε σαν οικογένεια αφού ήμασταν 12 μέρες μαζί 24 ώρες τη μέρα.

Είχαμε βέβαια κάποιες ατυχίες. Στη Μαγιόρκα κάποιος άνοιξε το αμάξι μας και έκλεψε από τα δύο κορίτσια διαβατήρια, λεφτά, κινητά και πιστωτικές. Η μία κοπέλα δεν μπορούσε να πετάξει αλλά ούτε να πάει με πλοίο, οπότε η άλλη κοπέλα έφτασε μόνη στο Αλικάντε και πέρασε μόνη της το βράδυ. Στο αστυνομικό τμήμα δε μιλούσαν αγγλικά και δεν μπορούσαμε να κάνουμε την αναφορά για τα κλοπιμαία. Έπρεπε να αλλάξουμε το αρχικό σχέδιο ταξιδιού μας και να επισκεφτούμε τις πρεσβείες στη Μαδρίτη για να κάνουμε όλα τα γραφειοκρατικά. Τελικά όμως όλα πήγαν καλά και προσπαθούμε να θυμόμαστε μόνο τις καλές στιγμές που είναι πάρα πολλές και αξίζουν πολλά. Μπορείτε να δείτε τις φωτογραφίες στο Facebook αλλά θα πάρετε μόνο μια ιδέα από αυτά που περνούσαμε. Η συνέχεια για το δεύτερο ταξίδι μου στο επόμενο άρθρο.

Η εικόνα είναι από ένα πάρκο αλλά δε θυμάμαι πού ακριβώς. Αυτή είναι όλη η παρέα....